Gidiyorum,
Fısıltılı adımlar geçirip ayaklarıma,
Henüz iz değmemiş yollara gittiğim rotayı düşüyorum...
Burnumdaki sızıdan anlıyorum katettiğim mesafeyi...
Haritaların hepsi yalancı şimdi.
Neresi çıplaktı, neresi çimen?
Çamurdan sokaklar neredeydi ya da arnavut kaldırımlar?
Tüm şehir beyazken bilmesi zor: eskiden kime göre neresi siyahtı?
Kardan adamlar her yerde aynı kömür gözlü ve dal saçlı...
Soğukla mı gelecekti eşitlik, kızıyorum...
Gidiyorum,
Hazır bir iz bırakma şansım varken ucuz yollu,
Tüm gücüm ile tabanlarıma yükleniyorum...
Fısıltılarıyla aklımı çelen adımlara inat
Susarak fakat yeşillenmiş hayaller kurarak yürüyorum...
Beni beklemeyin, gittiğim yoldan dönmüyorum...
4 yorum:
keşke orada olabilsem ben şimdi. kar yağıyor o fotoğrafta değil mi? keşke orada olabilsem.:(
yolun açık olsun :)
Mim'i halletmemişsin ama bu ne güzel bir yazı olmuş.
Baktığın şey değil, gözlerindir onu siyah ya da beyaz kılan demek istiyorum bi de.
ya bu sene İstanbul'a da şöyle güzel bir kar yağmadı hala... Arzucum çok haklısın: gözler ve mim pek yakında! :)
Yorum Gönder