Amatörler için kendi ofisine yerleşmenin yaşanmış/denenmiş/henüz başarılı olamamış 4 aşamalı girişim süreci:1. Fikrin kafada ilk çakışı (kanlı merdiven):
Merdivende tökezleyip düştüğünü, düşerken değil düştükten sonra anlamak gibi. (acı olan şu ki bu benzetmeyi çok aramadım.:) Her neyse merdiveni unutalım, eninde sonunda çalıştığın her yerde sömürüldüğün hissine kapılır o merdivenden düşer ve "yeter" diye naralar atarak "neden kendi işimi yapmıyorum ki" dersin... Flaş kafada böylece çakar, fikre alışma dönemi için için yaşanır, kimselere söylenmez ilkin ve kendinle konuşma süreci başlar: kendi işimi yapsam/ - olur mu ki/ -olur olur/ - yok yaa zor iş sana mı kaldı/ -nesi zor herkes yapıyor/ -yaparım değil mi/ -yaparsın tabii... Bu dönem de pek sürmez sürmemelidir de, tek başına hayal kurmanın sıkıcılığı kendimizi ortak aramaya iter. Çok geçmeden sizin gibi merdivenden düşen güvenilir bir iki dost arasından en güvenilir olana yapışırsınız.
2. Hayaller aleminde fikir üretme (laylay loyloy):
İmkanlarınız çerçevesinde bu süreç 1 ila 15 yıl arasında sürebilir, en kötüsü hiç bitmeyebilir. "İmkanlar"dan kasıt: boşa saçabileceğiniz baba paranız yok ise demektir. Var ise zaten bu aşama kısadır, hemen bulunan en uygun ya da uygun olduğu sanılan girişime başlanır, gerisi kolaydır yetenekler ve piyasa çerçevesinde ya batılır ya da çıkılır. Bu gibi durumlarda batılması çok komaz, para babanındır o düşünsündür, amaan zaten para dediğin mezara mı gidecektir. Bizim gibi ekosistem tipler içinse bu uzun bir süreçtir "kurar ha kurar kuraaar"ız da içimize sinmez bir daha kurarız. Olur olmaz herşeyi düşünür, her nevi iş türü için A, B, C...Z planları yapar, bozar yapar, yine bozarız... Sonra bi dönem cayarız, maaşlı iş güvenli sıcak yuva gibidir, bırakıp da nereye niye gideriz, kırıp dizi otururuz oturduğumuz yerde. Yok hayır artık oturamayız, yine döneriz aynı fikre, kurmaya devam ederiz. Kurulacak işi kafada şekillendirme aşamasıdır yaşanan ve akla olmadık yöntemler gelir, bol bol gülünür, hayaldir beleştir, sınırı yoktur, işin suyu sıkılır, suyundan tatlı limonata yapılır sağa sola ikram edilir, pembe hayalin sarhoş eden neşesine kapılıp epeyce eğlenilir... ohohoho keyiften ölünür... :)
3.Hayali ciddiye alma (ben ağlarım yane yane):
Sonra bir gün, bir arkadaşınıza rastlarsınız, o akıl yoksunu, o bitli Pakize kendi işinin patronu olmuş salınmakta, okulun en yeteneksizi iken, ne yaptı nasıl yaptı ise şimdi patroniçe edalarında üstelik mütevazilik denen erdemin bir çeşit siyasi akım olduğunu sanarak dolaşmaktadır. Alt dudağınız bükülür o akşam, aynadaki yansımayı ters ters kesersiniz, iki çift laf edersiniz kendinize, uzanır tavana bakar bir kaç leke, kabarmış boya keşfedersiniz, dayanamaz hayali ortağınızı ararsınız. Ağlamaklı sesle anlatırsınız olanları, onun da alt dudağı bükülür, hayal aleminden eyleme bir türlü geçememenin mahsunluğu ve utancı çöker... İşte ortak hayalperest tam da burada önem kazanır, "yürü eylem planı başlatıyoruz" der sıkı bir gazla, gözler parlar, mendil çıkar cepten, bu kez buruna değil havaya yükselir, haydaaaa naralarıyla halaya durulur, nın nınınını nını hooppaa.. Oldu bu iş kızım... Biz yapamayacaksak kim yapacak, süperiz biz, hayır 10 numarayız, hayır mükemmeliz, o da değil çok zekiyiz biz kızım... Gerçek? :)
4.Eyleme geçme (yürrü bea):
Artık oturup kurma devri geçmiştir, konu açılınca gülmeler eğlenmeler yoktur, ciddi meseledir, hayat memattır, tatlı limonata yoktur, acı şalgam vardır. Açılacak şirketin internet sitesi, kart bastırmak, grafik tasarım vs. hepsini yapacak donanım damarlarımızdaki asil kanda mevcuttur, kendin pişir kendin ye usulü başlamıştır. Sağda solda tanıdık tanımadık kim var kim yoksa haber salınır, ferman yayınlanır. Yetenek abidesi bile olsanız ve bunu herkes bilse bile durduğunuz yere kimse gelip "al iş, haydi yap da para kazan" demez, çıkıp "niyet ettim ben bu işi yapmaya" diye avazınız çıktığı kadar bağırmanız lazımdır. Utanma sıkılma yoktur her kapı çalınır. Sonra beklenir... Bekleniiiir, bekleniiiir, bekleniiiiir bekleniiir, bekleeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee, bir kaç kapı mutlaka aralanır ki bu bile başarıdır... Olacaktır yakındır, fırtınadan önceki sessizliktir, emin olunmaktadır...
Bitmez...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder