16 Şubat 2011 Çarşamba

Ah benim sevgili susamuru otokom, arıyorum sabahtan beri yoksun, her aramam nöbette cevabı ile geri dönüyor, artık aramaya da utanıyorum, dün çok hastaydın nasıl bu kadar nöbet tutulur diye de düşünüyorum...

diye yazıyordum ki aradın: ah, al işte mutluluğa yeni bir tanım... en son konuştuğum ve neredeyse yalvararak "görürseniz ne olur söyleyin" dediğim asker kapatır kapatmaz ahizeyi seni görmüş meğer karşısında... Evrenin bilmem ne yasaları, arada bir de olsa harika iş çıkarıyorsunuz, gönülden dilediğimde, eh işinize de gelmişse yapıyorsunuz, eksik olmayın... :)

Sevgilim, sesini duydum, iyiydin ya, o yeter bana, öpüyorum doyasıya...

Hiç yorum yok:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...